تازگـــــی ها آدمـــــها

آدم می دَرنــــد و گــُرگـــــ های بیچـــاره بیکـــار شده انــــد

بِِکآرَتِـتـو مـیـבے وـآسـﮧ مـآشـیـכּ سـوـآرے

تـوُ مَـجــآزے مـیـگـے اَز جـنــבه هـآ بـیـزـآرے

 یـــِــ بآرَҐ میــــפֿـآیـҐ گـــ****آ رפּ בَعـפּـَت ڪُنیҐ اینجــآ
 
 زِشتـہ هَمش مآ میریҐ اـפּـنجآ

 چِتـہ اِمشَبـ بِهَҐ ریـפֿـته اے

 نَ جــפּـכּ פֿــפּـבَҐ چیزے نـے.

 آرِـہ چیزیҐ نـــے

 ؋ـَقَطـ یِڪـے تآ בـפּــωـآعَتـ پیش ؋ـآز لآـפּ بآ مآ بـפּـב

 اَلآכּ تیریپـ جُـב آیــے 

یهِ جورے پآتــــ میمونَمــ

کهِ همـــــه مآتـــــ بمونَنــ

 تــפּ مراممـפּـن??ـפֿـــ✖ـــیــانـَـت??

 نیــωـــت رِـ؋ـیقـامــפּـنּ פֿـــِـ✖ــیــلــے ؋ـرפּــפֿــتـنـمــפּـن..↻??

 פּـلے بـ×ـازم⇩ تــפּــפּ בـפּــωـــتــیـمـــפּـن✖

 ωـیـاـωـت ✖ نیـωـت

 بهتر از ما هҐ פֿـیلے هـωـت میــבـפּـּنَـم..??

 פּـلے بــ∝ـازَم✘ تـפּ ذاتمـפּـטּ ツ פــωـاـבت ツ نیـωـت 

 بعضيا رפּ بايـב يهـפּ از زنـבگيت פـذ؋ كني،
 
 مثل كنـבטּ چـωـب زפֿـҐ (̲̅ :̲̅ :̲̅ :̲̅[̲̅ ̲̅]̲̅ :̲̅ :̲̅ :̲̅) از رפּـي پـפּــωـت!
 
 ωــפֿـتـہ ... בرבناڪـہ ... פּـلے مجبـפּـرے 

 هیچ ڪـω نیـωـت ڪـہ گر؋ـتار نباشـב اما
 
 ڪـωـانے هـωـتنـב ڪـہ هیچ ڪـω از گر؋ـتارے آنها آگاـہ نمے شـפּــב
 
 #برچـωـب .. یا نمے פֿــפּـاهنـב آگاـہ شـפּـنـב.
 

کــــاش جایــــی برویــــم …!

تابلویــــی داشـتــــه باشـــــد ..

کــــه رویــــش خـــــدا نـوشتــــه باشـــد :

پــــــایــــــان تمــــــــام دلتنگـــی هــــــا …………!

گاهـ ـ ـ ے تنــ ـ ـهایے ینے :

کمی عوض شدم؛

دیریست از خداحافظی ها غمگین نمیشوم؛

به کسی تکیه نمیکنم .؛

از کسی انتظار محبت ندارم؛خودم بوسه میزنم بر دستانم ؛

سر به زانو هایم میگذارم و سنگ صبور خودم میشوم…

چقدر بزرگ شدم یک شبه !!!

اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ...

بـــــــﮧ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!

مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛

مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــﮧ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!

بعضی وقتا به بعضی از ادما

باید بگی!!!!!

خب!!!

بازی خنده داری بود!!!!

حالا از زندگیم برو بیرون....!!!!

با مלּ لج نڪלּ بغض نـ؋ـهܢܢ . . .

اینڪه פֿـوכت را כر گوشه ے گلویܢܢ قاءܢܢ ڪنے چیزے را عوض نمیڪنـכ . . .

بالاـפֿـره یا اشڪ میشوے כر چشمانܢܢ و یا عقـכه כر כلܢܢ . . .ڪه ﮩـر כو را زیاـכ כارܢܢ . .

פֿـیال ڪرכے وقتے به ﮩـمراه כیگرے از ڪنارܢܢ مے گذرے ، כنیا به آـפֿـر مے رωــכ …

نه لعنتي . .

כنیایت مלּ بوכܢܢ ڪه به آـפֿـر رωـیـכܢܢ و تو اڪنوלּ ﮩــــــیــــــچ نیـωـتے !

ωـرت را …

تڪیه به כیوار نـــכه عشقه مלּ …

به غیرت …

شانه ﮩـایܢܢ برمے פֿـورכ …

عشقه مלּ . . .از تو متنـ؋ـرܢܢ פـتے اگه انـכازه ے تماܢܢ כنیا כوωـتܢܢ כاشته باشے . .

برایت آرزوے مرگ نمیڪنܢܢ چوלּ بایـכ بمانے . .

بایـכ بمانے و פֿـوشبـפֿـتے مלּ وبـכبـפֿـتیه פֿـوכ را ببینے . . .

منتظر آלּ روز ﮩــωـتܢܢ . . .ماننـכ روزے ڪه ر؋ـتے و گـ؋ـتے כیگر باز نمیگرכے . . .

ﮩـوایت ڪه به ωـرҐ می‌زنـב

בیگر בر ﮩـیچ ﮩـوایے

نمی‌توانҐ نـ؋ــω بڪشҐ

عجب نـ؋ــωـ‌گیر اـωـت


ﮩـوایِ بےتو ویے

زنـבگے تعـבاـב نـ؋ــωـها نیـωـت!

زنـבگے تعـבاـב لبـפֿـنـבهاے

ڪـωـانیـωـت

ڪـہ בوωـتشاלּ בاریܢܢ

تجـωـҐ ڪלּ ،ڪنارت باشـב ؛ شب قبل از פֿـواب ...

نگاهش ڪنے تا مطمئלּ شوے ڪـہ هـωـت

ڪـہ مے مانـב ...

صبـפ ڪـہ بیـבار میشوے

هنوز هҐ هـωـت ...

بیـבار اـωـت ...

؋ـڪرش را بڪלּ !!

نگرانیت را بـ؋ـهمـב ..

نگاهت ڪنـב؛ ببوωــבت .. نزבیڪتر شوב ..

طورے ڪـہ نـ؋ــωـش صورتت را گرҐ ڪنـב

وبگویـב : بـפֿـواب عزیزҐ ،ڪنارت هـωـتҐ ..

و ایלּ یعنے :

פֿـوבِ פֿـوבِ زنـבگے ....

ڪثیـ؋ تریלּ چاپلوωـے

زمانے اـωـت

ڪـہ مرבے یا زنے بـہ פֿـاطر

طبیعے تریלּ نیازش

بـہ معصومے بگویـב

בوωـتت בارܢܢ

عــشــق



مثل نمـاز פֿـــونـــבלּ مــیمونـہ



بــعــב از ایــنڪـــہ نــیــت ڪــــــــرבے



בیـــــــگـہ نــــبــایـــב بـــہ اطــراـ؋ـــت



نــــگــاـہ ڪــــنــــے

دلـم تصـآدف میـخوآهـد ...

صـدآیِ بـلنــدِ آمبـولانـس ...

صـدآی پـرستــآری کـه دآآد میـزنــه کنـآآر بـرویــد ، کنـآآر بـرویــد !

صـورت خـونیـنــم رآ بــرمیـگرداننــد !

انگشـت روی گــردنـم میـگـذارنــد ...

نبضـش ضعیـف استــ . .

پـس از دقیقــه ای ...

نبضـش نمیـزنــد !

پـآرچـه بیــآآوریـد ...

پـآآرچـه ای سفیـد روی جـسمـم میـکشنــد و تمــــــــــــــــآآآآآآآآآآآآم ...

___ سـآده بگـویــم دلــم مـرگ میخـوآهـد ___

یِک روز میـرِسَـد یــِـک مَـلـافــِه سِفـــیـد . . .

پــایـان میـدَهـَد بـِه مـَن . . .

بـِه شِیـطَنَـت هـایَم . . .

بـِه بـازیگـوشی هـایَم . . .

بـِه خَــنـده هـایِ بـُلـَنـدُ و تَلـخـَم . . .

روزی کِه هَمــه بـا دیـدَنِ قِـطعــِـه عـَکسَم بـُــغـض مـیـکُنَـنـد و میگـویَنـد :

___ دیـوانـِــه دِلِمـان بَـرای دَلـقَـک بـازی هـایـَت تَنـگـ شُــده ___

سـلآمَتــی روزی کِ بـی اجـآزهـ لختـَم میکنـَن و یـه غـریبــه منـو میشـورهـ و بقیـه بـی اجـآزهـ از پشـتِ شیـشـه نِـگـآم میـکنـن !

سـلآمَتــی روزی کِ ازَم وآســه لبـآسَـم اجـآزهـ نـمیگـیـرَن و یـه پـآرچـه سفیـد تنـَم میـکنـن !

سـلآمَتــی روزی کِ بستگـآنـم منـو رو سـرشـون گـذاشتـند و حلـوآ حلـوآ میکننـد و وقتــی پیششـون بـودم تیکـه تیکـه ـَم میکـردنـد !

سـلآمَتــی روزی کِ عجـلـه دارَن تـآ از بـدنِ سـردم رـآحَـت شن و شتـآبـآآن میـذارنــَم تـویِ نعشـکـِش !

سـلآمَتــی روزی کِ همـه از بـآلا بِ تنهـآیــی و رختخـوآب جدیـدَم نگـآهـ میـکنـن !

___ سـلآمَتــی اون روز ... اون قـَبــر ... اون جِـنـآزهـ ___

تازگـــــی ها آدمـــــها

آدم می دَرنــــد و گــُرگـــــ های بیچـــاره بیکـــار شده انــــد